پروِِژه های رشته پلیمر
سایت خبری صنایع پلیمر، پلاستیک و بسته بندی (پپنا): اندازهگیریهای پیشرفته از عناصر مختلف و ایزوتوپهایشان، وزن اتمی رسمی 19 عنصر را تغییر داده است.
به گزارش سایت خبری پپنا، اتحادیه بینالمللی شیمی کاربردی و مرکز تحقیقات زمینشناسی امریکا این ادعا را تایید کردهاند.
تغییرات کشف شده نسبتا کوچک بوده و بخشی از تلاش منظم برای بهروزکردن وزنهای اتمی به شمار میآید.
هر اتم متعلق به یک عنصر دارای تعداد پروتونهای یکسانی است، با این حال، هر اتم یک عنصر لزوما دارای تعداد نوترونهای یکسان نیست. این نسخههای مختلف از اتمهای یک عنصر «ایزوتوپ» خوانده میشود.
بسپار
می نویسد، محققان هلندی با استفاده از پوسته بدن سوسک های مرده، پلاستیک
زیست تخریب پذیری توسعه داده اند که می تواند به کاهش حجم زباله های
پلاستیکی در مراکز دفن زباله کمک کند.
«پلاستیک حشرهیی» زیست تخریب پذیر با استفاده از ذوب پوسته «سوسک سیاه» (darkling beetle) تهیه می شود.
سوسک
ها سه تا چهار ماه پس از تخم گذاری می میرند و می توان از پوسته این سوسک
های مرده حاوی پلیمر کیتین – نوعی پلاستیک طبیعی – برای ساخت ماده زیست
تخریب پذیر موسوم به «کلئوپاترا» (coleopatra) استفاده کرد.
برای
تهیه یک ورق نازک از پلاستیک کلئوپاترا – در زبان یونانی به معنای سوسک –
پوسته دو هزار و 500 سوسک مرده مورد استفاده قرار می گیرد.
با ذوب و
فشردن پوسته ها به یکدیگر به وسیله حرارت طی شش ماه می توان یک قطعه 10
سانتیمتر مربعی از پلاستیک کلئوپاترا حاوی پلاستیک طبیعی کیتین (chitin)
تولید کرد.
طی یک فرآیند شیمیایی، کیتین به کیتوزان (chitosan)
تبدیل می شود که با توجه به تغییر در ترکیب مولکولی، از پیوستگی بهتری
برخوردار است.
با وجود روند پر زحمت تولید پلاستیک حشرهیی زیست
تخریب پذیر می توان با توسعه این روش، اقدام موثری برای جایگزین کردن
پلاستیک های معمولی غیر قابل تجدید پذیر انجام داد.
در حال حاضر از
این پلاستیک زیستی برای ساخت جواهرات و چراغ های زینتی استفاده می شود و
محققان قصد دارند در ادامه تحقیقات، ویژگی های این ماده ساخته شده از مواد
زائد و زیست تخریب پذیر برای استفاده در کاربردهای دیگر را مورد بررسی قرار
دهند. 
توضیح عکس ها
عکس کوچک: ساخت ورق نازک از پلاستیک کلئوپاترا با پوسته دو هزار و 500 سوسک مرده
عکس بزرگ: ساخت چراغ تزئینی با پلاستیک زیستی کلئوپاترا
بسپار به نقل از ستاد نانو می نویسد، رهاسازی هدفمند دارو، یکی از راهبردهای اصلی در درمان سرطان است. اخیرا روش جدیدی برای این کار ارائه شده است که در آن، نانوذرات پلیمری حساس به pH برای این کار در نظر گرفته شدند. این نانوذرات با وارد شدن به تومور به دلیل تغییر pH محیط، تغییر شکل داده و دارو را رهاسازی میکنند. محققان برای رهاسازی دارو در تومورهای سرطانی راهبرد جدیدی ارائه کردند. آنها از نانوذرات حاوی گروههای بازی برای این کار استفاده کردند. این نانوذرات به راحتی وارد محیطهایی با اسیدیته بالا، نظیر تومورهای سرطانی میشوند و دارو را رهاسازی میکنند. یون یین وون استادیار دانشگاه پرودو میگوید: این پدیدهای که ما از آن استفاده میکنیم حرکت در pH گفته میشود که راهبرد مناسبی برای درمان تومورهای حالت جامد سرطانی است. به محلولهای دارای pH کمتر از 7 اسید گفته میشود و محلولهای دارای pH بالاتر از 7 نیز محلولهای بازی هستند. در راهبرد حرکت در pH، باید از مایسلهای پلیمری سنتز شده استفاده کرد. این مایسلها به شکلی هستند که دارو در مرکز آنها قرار میگیرد و لایه بیرونی در صورت تغییر pH، دچار تغییر ساختار شدیدی میشوند. با افزایش ابعاد این مایسل به دو برابر، کارایی آنها در رهایش دارو درون تومور نیز به دو برابر افزایش مییابد. با این روش میتوان مقدار دوز مناسب از دارو را به درون تومور تزریق کرد. این روش را میتوان با روشهای دیگر رهایش دارو ترکیب نمود و از آن در پزشکی استفاده کرد. محققان نشان دادند که بیشترین تورم در مایسل زمانی اتفاق میافتد که pH برابر 0.5±7 باشد، در این صورت رهایش دارو به درون تومور با بالاترین کارایی انجام میشود. وون میگوید: تومورهای حالت جامد، دارای pH 6.5 تا 6.9 بوده در حالی که pH بخشهای نرمال بدن 7.4 است. مایسلها از مولکولهای آمیندار تشکیل شدهاند. این مولکولها دارای اتمهای هیدروژن و نیتروژن هستند. مایسلها در pHهای کم متورم شده که دلیل آن پروتونه شدن گروه آمینی است. در واقع گروههای آمینی پروتونه شده، به دلیل داشتن بار مثبت یکدیگر را دفع میکنند در نتیجه نانوذرات بزرگتر میشوند. بار مثبت مانع از حرکت سریع نانوذرات میشود که این کار موجب تجمع آنها در محل تومور میشود. در این حالت دارو رهاسازی میشود. روی سطح این نانوذرات از مادهای پوشانده شده که به صورت محافظ از نانوذرات محافظت میکند. در نتیجه تا وقتی که نانوذرات به تومور نرسند، تغییر شکل نمیدهند و دچار زوال ساختاری نمیشوند. این پژوهش گامی موثر در مسیر توسعه رهاسازی دارو دربخش نانوپزشکی محسوب میشود. منبع : Nanoparticles, 'pH phoresis' could improve cancer drug delivery

سایت خبری صنایع پلیمر، پلاستیک و بسته بندی (پپنا): واحد تحقیقات شرکت آریا پلیمر پیشگام، در راستای بهبود خواص اتصالات پی وی سی موفق به تولید تجاری یک نوع نانوکامپوزیت جدید با خواص ضربه و حرارتی بسیار مناسب شد. این محصول به طور عمده در صنعت ساختمان سازی مورد استفاده می باشد.
صنعت تولید محصولات پی وی سی یکی از بزرگترین زمینه های فعال در میان صنایع تولیدی کشور می باشد. یکی از محصولات قابل ذکر در صنعت پی وی سی، تولید اتصالات پی وی سی سخت می باشد.
با همکاری آزمایشگاه فنی و مکانیک خاک استان فارس، سازمان عمرانی شهرداری شیراز و دو تن از نخبگان استان فارس آسفالت پلیمری برای اولین بار در استان فارس اجرا گردید.
افزودن مواد پلیمری به آسفالت مانع بروز تغییر شکل موضعی بزرگ در زیر چرخ های وسایل نقلیه خواهد شد. مقاومت در برابر شیار افتادگی آسفالت پلیمری 50 برابر مقاوم تر آسفالت معمولی گزارش شده است.
ویژگیهای آسفالت پلیمری نسبت به آسفالت معمولی به شرح ذیل می باشد: